اگرچه امروزه ادیان مختلفی در ترکیه وجود دارند اما بیش از ۹۰ درصد این ملت به دین اسلام اعتقاد دارند. همانطور که می‌دانید ما در آستانه‌ی ماه رمضان هستیم، آیا تا به حال فکر کرده اید سنت های ماه رمضان در ترکیه چیست؟ ما در این مقاله سعی داریم تا شما را با این سنت ها آشنا کنیم.
سنت های ماه رمضان در ترکیه، گذشته
سنت های ماه رمضان در ترکیه با توجه به زمان، مکان و شرایط به روش های مختلفی تغییر کرده است. در زمان های قدیم به دلیل نبود تقویم، هلال ماه رمضان توسط افرادی که بزرگ منطقه بودند و بین مردم احترام زیادی داشتند مشاهده و اعلام می‌شد و گاهی هم به دلیل اینکه خبر دیر به همه می رسید، مردم یک روز اضافی را روزه می‌گرفتند و به همین دلیل هنوز هم افراد سالخورده ترک به پیروی از همان سنت قدیمی از طلوع خورشید روزه دارند تا وقتی که اولین ستاره را در آسمان ببینند و بعد افطار می‌کنند. سنت دیگری که هنوز در بین ترک ها زنده نگه داشته شده این است که روحانیون روستا یا محله هر روز در یک خانه توسط مردم پذیرایی می‌شوند.
ماه رمضان در شهرهای مختلف ترکیه
kilis
با آمدن ماه رمضان مردم kilis به وجد می‌آیند و به هم می‌پیوندند، مردم این شهر هنوز هم به سنت های قدیمی خود پای بندند و به آن احترام می‌گذارند. در اولین روز ماه رمضان در همه خانه های kilis کشکک طبخ می‌شود که مواد تشکیل دهنده آن گندم است و جایگاه ویژه‌ای برای مردم دارد و می‌گویند که این گندم به عنوان تسبیحی عمل میکند که خدارا به یاد می‌آورید.
Gaziantep
در زمان های گذشته در Gaziantep زنان کوفته های خام در تعداد زیاد درست می‌کردند و در بین همسایگان خود پخش می‌کردند و همچنین در هنگام سحر قهوه می‌نوشیدند ولی امروزه با توجه به تغییر شرایط زندگی زنان به جای درست کردن کوفته آن را از رستوران ها به صورت آماده تهیه می‌کنند.
Şanlıurfa
در این شهر یک نوع شیرینی به نام simit وجود دارد که فقط در ماه رمضان پخت می‌شود و به همین دلیل بسیار خوشمزه و خوشبو است و طرفداران بسیاری دارد، خمیر این شیرینی که با مخمر نخود درست می‌شود را به فرها و اجاق های سنگی بزرگ می‌فرستند تا پخته شود، این شیرینی بعد از افطار با چای میل می‌شود.
وحدت و همبستگی در ماه رمضان
ما در مورد سنت های مربوط به غذا و نوشیدنی صحبت کردیم ، بیایید کمی درباره سنت هایی که نشان دهنده وحدت و همبستگی در ماه رمضان است صحبت کنیم. یک سنت گروه موسیقی راهپیمایی در آماسیا وجود دارد که قدمت آن به دهه ۱۸۶۰ برمی گردد. ضیا پاشا ، فرماندار آماسیا در آن زمان ، در یک روز رمضان با طبل های خود به قلعه آماسیا می رود و با نواختن طبل و زورنا از افطار تا سحر برای مردم داستان تعریف می کند.این سنت تا به امروز با گروه موسیقی شهرداری همراه شده و همچنان ادامه دارد. گروه موسیقی شهرداری آماسیا یک ساعت قبل از افطار گشت و گذار در شهر را آغاز می کنند. آخرین ایستگاه آنها قلعه آماسیا در کوه Harşena است. آنها به این قلعه می روند و کنسرت های خود را برگذار می‌کنند. این کنسرت ها که در آن ترانه های محلی این منطقه اجرا می شود مردم را دور هم جمع می کند و همه مردم با هم تمدید پیمان همبستگی و وحدت می‌کنند.
